مقدمه:
نمی دونم تا کجا به این غول بی شاخ و دم که فقط با پیشنهاد کوچک شیطان شروع شده بود پروبال دادی اما بیا کم کم مرحله ها رو کامل پیش برو تا جایی که فکرش بره و خودت رو به کاری دیگه مشغول کن میتونی کتاب بخونی) این میشه عادتت که بعدش خودت پاداشش رو هم میگیری و کم کم این قدرت رو به دست خواهی آورد که باهاش بجنگی و ماهیچه ارادت رو قوی تر کنی. پس اگه روزای اوله به زور این مراحل رو پیش برو .به زور زور .بجنگ. اصلا خودت رو محک بزن که چقدر زور داری و میتونی برای اهدافت بجنگی؟
قبل از همه چیز
1- به سمت پرتگاه نزدیگ هم نشوید. پرتگاه ها رو اول صبح پیش بینی کردی پس اصلا بهش نزدیک هم نشو حتی به لحظه
متوقف کنید
2- با کش پول یا چک زدن به مغز خود این امر رو صادر کنید که فکر کردن را متوفق کند و در طی چند روز این امر را مغز بدون تنبیه انجام خواهد داد. و به خدایی بگویید :«خدایا ببین تو همچین زمونه ای من همه چیزش محیا بود اما فقط به خاطر تو و روی ماه امام زمانم این کار رو نمیکنم. فقط فقط فقط به خاطر تو...»
کانال را عوض کنید
3- به رویاهات و بچه ها و مامان بابایی و زندگی ایده آلت فکر کن. میتونی به بعد از این عمل هم فکر کنی که چقدر سرخورده و پشیمون بودی و خنده های شیطان ولی کم...
تو ذوق شیطان بزن
4- کاری کن که ترس ازت بترسه. با گفتن ذکر های«لا اله الا الله» و «لا حول و لا قوه الا با الله» و «یا حسین ای کشتی نجات» خود را مطمئن تر کنید.
به خدا توکل کن
5- ادرار کن و وضو با آب سرد بگیر و یه دو رکعت نماز بخون
تقویتی
6- حالا میتونی خودت رو تقویت کنی با هرچیزی که فکر میکنی خوبه. میتونی این رو به عنوان یه پاداش در نظر بگیری .
درنهایت
7- بدون که اگه تا الان هم ادامه پیدا کردی خودت دوست داری سمتش بری و یه نخ به خودت وصل کردی که اون رو دنبال خودت بکشونی. میتونی تصور کنی که کلا بدون اون چه خوب میشه؟ نه اینکه باشه تو جلوی خودت رو بگیری. نه . یعنی وقتی که اصلا وجود نداشته باشه و تو مرتب به کارهات میرسی و بازی میکنی و تفریح داری و خوشتیپی و همه تحویلت میگیرن و تو مدرسه از اونایی هستی که حرفات بگیر داره و اصلا همچین چیزی وجود خارجی نداره. پس تصمیمت رو بگیر و با اینکه الان دوسش داری اما با قیچی اون بند رو ببر و اصلا دیگه ولش کن یعنی دوسش هم نداشته باشی یعنی وجود خارجی نداشته باشه و رها شو. رهایی و درک و شادی چه صفایی داره.....
!نکته: شاید بعضی وقت ها برای اینکه این بند رو ببری و اصلا دوسش هم نداشته باشی نیاز به زور زیادی باشه و تو سه تا راه حل داری:
الف) فقط فقط فقط فقط صببببببببر کن. این بهترین راهه . اگه یه کم صبر کنی فقط و دست به هیچ چیز نذاری خدا خودش یه دری رو برات باز میکنی که تا حالا اصلا اون در رو ندیدی.
ب) یا باهاش بجنگ و دهنش رو جوری صاف کن که دفعه بعد بترسه بیاد طرفت یا
ج) اصلا بهش محل نده . برو تو جمع مشغول شو یا اونجا یه کتاب بخون یا ورزش کن.(کارهایی که میتونی برای حواس پرتی بکنی) این خودش همون صبرست که کم کم میفهمی چه برد خوبی کردی! شاید قبلش درک نکنی اما بهت قول میدم که بعدش حسرتشو نمیخوری!
+ کمک های اورژانسی
+ اتاق فکر
+ بنویس تا اتفاق بیفتد
+ تقویتی های همراه 40 روز